เซียนหรั่ง วิถีชีวิตแบบมะลายยายอยาก l ตอน ไปไล่แง้ ไปไล่แง้ สัมผัสชีวิตในชนบทอีสาน กับภารกิจ ไปไล่แย้
การเดินทางของ เซียนหรั่ง, อเล็ก และ จ๊อบ มุ่งสู่พื้นที่ที่เขาจะ “ขุดแย้” หรือ “ไล่แง้” ซึ่งแปลว่า ลงแรงค้นหาพวกหนูแย้หรือสัตว์ใต้ดินต่าง ๆ ซึ่งเป็นกิจกรรมที่คนในท้องถิ่นมักทำเป็นทั้งพักผ่อนและหาอาหาร
ในฉากนี้ เราได้เห็น:
- การเตรียมอุปกรณ์: จอบ เสียม ถุงมือ
- บทสนทนาเบา ๆ ระหว่างทั้งสาม — มีทั้งตลก ขี้เล่น และห่วงใยซึ่งกันและกัน
- ความคาดหวัง: ใครจะได้ “แย้ตัวใหญ่” ใครจะได้ถูกฝีมือ
ขั้นตอนการขุดแย้
- สำรวจพื้นผิว — ดูรอยแย้ ร่องดิน หรือรอยคล้ายทางออก
- ขุดด้วยจอบ/เสียมอย่างเบามือเพื่อไม่ให้แย้หนี
- ใช้มือหรือเครื่องมือเล็ก ๆ ดึงแย้ออกมา
- รวบรวมแย้ — เก็บใส่ภาชนะ
ภาพในคลิปแสดงให้เห็นทั้งสามคนต่างผลัดเวรกันขุด บางจังหวะมือโดนหนามหรือโดนดินกระเด็นใส่ — เป็นความยากลำบากที่คนดูอาจไม่ทันนึกถึง
ในขณะที่ขุด พวกเขาพูดคุยกันแบบไม่ตั้งใจ เรื่องอดีต เรื่องเมืองใหญ่ เรื่องชีวิตส่วนตัว เรื่องที่ “ใครจะเจอแย้” สิ่งเหล่านี้สร้างความเป็นธรรมชาติให้คลิปไม่ใช่แค่สารคดีแบบเคร่งเครียด
บางช่วงมีเสียงหัวเราะ เมื่อใครขุดพลาด ขุดโดนหิน บางช่วงมีช่วงเงียบให้คิด เมื่อเหนื่อยหรือเจอทางตัน ทั้งหมดเป็นมุมที่ทำให้ผู้ชมรู้สึก “เล่นกับเขาไปด้วย”
นอกจากนั้น เซียนหรั่งมักแทรกบทเรียนเล็ก ๆ เช่น วิธีมองพื้น การสังเกตร่องดิน ทำให้คลิปไม่ใช่แค่ความบันเทิงแต่มีคุณค่า
ภูมิปัญญาท้องถิ่นและความรู้พื้นบ้าน
ขุดแย้เป็นกิจกรรมพื้นบ้านที่สืบทอดมาหลายชั่วอายุ อาศัยการสังเกตร่องดิน การรู้พืชพันธุ์รอบ ๆ — สิ่งเหล่านี้อาจหายไปในเมืองใหญ่
ความอดทนและความพยายาม
บางเวลา ขุดแล้วไม่เจออะไรเลย — แต่การทำซ้ำ ฝืนแรง — ทำให้เราเห็นคุณค่าของ “กระบวนการ” มากกว่าผลลัพธ์
เชื่อมโยงคนเมืองกับรากเหง้า
อเล็ก & จ๊อบ — เป็นตัวแทนคนที่อาจหลงลืมรากเหง้า — ถูกพาให้กลับมาสัมผัสดิน ดูร่องรอยธรรมชาติ กลับมา “จำ” วิธีมองโลกแบบบ้าน ๆ
